Σκοπός του περί Αγωγών Αποζημίωσης για παραβάσεις του Δικαίου του Ανταγωνισμού Νόμος του 2017, είναι η θέσπιση νομοθετικού πλαισίου για την εναρμόνιση της εθνικής νομοθεσίας με την «Οδηγία 2014/104/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Συμβουλίου της 26 Νοεμβρίου 2014, σχετικά με ορισμένους κανόνες που διέπουν τις αγωγές αποζημίωσης βάσει του εθνικού δίκαιου για τις παραβάσεις των διατάξεων του δικαίου του ανταγωνισμού των Κρατών Μελών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Οι βασικές πρόνοιες της νομοθεσίας είναι:
- Με τον υπό αναφορά Νόμο θεσπίζονται κανόνες, για να διασφαλιστεί ότι οποιοδήποτε πρόσωπο υπέστη ζημία λόγω παράβασης του δικαίου του ανταγωνισμού από επιχείρηση ή ένωση επιχειρήσεων μπορεί να ασκήσει αποτελεσματικά το δικαίωμα για αξίωση πλήρους αποζημίωσης κατά των εν λόγω επιχειρήσεων (βλέπε άρθρα 3 και 4). Περαιτέρω, με το Νόμο θεσπίζονται κανόνες αναφορικά με την κοινοποίηση αποδεικτικών στοιχείων που βρίσκονται είτε στην κατοχή των διαδίκων, ή/και τρίτων προσώπων (βλ. άρθρο 5), είτε στο φάκελο εθνικής αρχής ανταγωνισμού (άρθρο 6), ενώ θεσπίζονται περιορισμοί στην χρήση εγγράφων (βλ. άρθρο 7), καθώς και οι κυρώσεις που δύναται να επιβάλει το Δικαστήριο (βλ. άρθρο 8).
- Επιπλέον, με το Νόμο θεσπίζονται κανόνες αναφορικά με την ευθύνη των επιχειρήσεων ή των ενώσεων επιχειρήσεων που παραβίασαν το δίκαιο του ανταγωνισμού σε σχέση με τη ζημία που προκλήθηκε (βλ. άρθρα 11-15), τον καθορισμό της ζημίας (βλ. άρθρο 16), την περίοδο παραγραφής για την άσκηση αγωγής αποζημίωσης (άρθρο 10), καθώς και τα αποτελέσματα των συναινετικών διευθετήσεων όσον αφορά μεταγενέστερες αγωγές αποζημίωσης (βλέπε άρθρα 17 και 18).
- Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι με τον Νόμο καθορίζεται η ισχύς των αποφάσεων των εθνικών αρχών ανταγωνισμού (άρθρο 9). Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Νόμο, οι τελεσίδικες αποφάσεις της Επιτροπής Προστασίας του Ανταγωνισμού αποτελούν αμάχητο τεκμήριο σε διαδικασία αγωγής αποζημίωσης ενώπιον Δικαστηρίου (βλ. άρθρο 9(1)), ενώ τελεσίδικη απόφαση αλλοδαπής αρχής ανταγωνισμού αποτελεί εκ πρώτης όψεως μέσο απόδειξης του γεγονότος της παράβασης του δικαίου του ανταγωνισμού το οποίο κατά περίπτωση μπορεί να εκτιμηθεί παράλληλα με τυχόν άλλο αποδεικτικό υλικό που προσκομίζουν οι διάδικοι (βλ. άρθρο 9(2)).
Σχετικό Ευρωπαϊκό Δίκαιο:
Οδηγία 2014/104/EΚ
