Ο Νόμος διασφαλίζει ότι οι διαφορές που προκύπτουν από την πώληση αγαθών ή την παροχή υπηρεσιών -μεταξύ καταναλωτών και εμπόρων- μπορούν να υποβάλλονται σε φορέα Εναλλακτικής Επίλυσης Διαφορών (ΕΕΔ). Αυτό ισχύει για ηλεκτρονικές και μη ηλεκτρονικές πωλήσεις και υπηρεσίες.
Η ΕΕΔ και το ηλεκτρονικό ισοδύναμό της (ΗΕΔ) προσφέρει στους καταναλωτές έναν οικονομικά προσιτό, απλό και γρήγορο τρόπο επίλυσης διαφορών, όπως σε περιπτώσεις κατά τις οποίες ένας έμπορος αρνείται να επισκευάσει ένα προϊόν ή να προβεί σε επιστροφή χρημάτων την οποία ο καταναλωτής δικαιούται.
Οι φορείς ΕΕΔ οι οποίοι εκτελούν εξωδικαστικές διαδικασίες, βασίζονται στις διαδικασίες ΕΕΔ για:
Οι έμποροι που συμφωνούν να χρησιμοποιούν ΕΕΔ πρέπει να ενημερώνουν τους καταναλωτές σχετικά στους ιστότοπούς τους καθώς και στους γενικούς όρους και προϋποθέσεις τους. Θα πρέπει επίσης να ενημερώνουν τους καταναλωτές σχετικά με την ΕΕΔ, όταν μια διαφορά δεν μπορεί να διευθετηθεί άμεσα μεταξύ καταναλωτή και εμπόρου.
Αναγνώριση Φορέων Εναλλακτικής Επίλυσης Διαφορών
Ο Νόμος καθορίζει τα καθήκοντα και τα χαρακτηριστικά των Φορέων Εναλλακτικής Επίλυσης Διαφορών, δηλαδή των φορέων που προσφέρουν υπηρεσίες επίλυσης διαφορών μέσω διαδικασίας εναλλακτικής επίλυσης διαφορών.
Φορείς που επιθυμούν να αναγνωριστούν ως "Φορείς Εναλλακτικής Επίλυσης Διαφορών" καλούνται όπως συμπληρώσουν το σχετικό Έντυπο Αίτησης και το υποβάλουν στην Υπηρεσία Προστασίας Καταναλωτή.
Πλατφόρμα Ηλεκτρονικής Επίλυσης Διαφορών
Σημειώνεται ότι με τους ΚΔΠ 69/2017, έχουν καθοριστεί οι κυρώσεις στους εμπόρους που συνάπτουν συμβάσεις ηλεκτρονικής πώλησης ή παροχής υπηρεσιών και στις ηλεκτρονικές αγορές όταν δεν τηρούνται οι υποχρεώσεις για ενημέρωση των καταναλωτών σχετικά με την πλατφόρμα Ηλεκτρονικής Επίλυσης Διαφορών (όπως προβλέπεται από τον Κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 524/2013).
Σχετικό Ευρωπαϊκό Δίκαιο:
Οδηγία 2013/11/ΕΕ
Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 524/2013
